Verlaten van Namibie op 29 november

We verlaten met enige weemoed Namibie. Voor het eerst rijden we op asfalt wegen. Dit is bijzonder prettig na het hobbelen van vele honderden kilometers op zogenaamde gravel wegen.
Van liever en lee wordt het groener en ook drukker op de weg. Het is weer even wennen meer en meer in de bewoonde wereld terecht te komen. Voor het zover is gaan we eerst overnachten in de Cederbergen. Voor dat het zover is bezoeken we een wijnboerderij waarvoor we nog even een ommetje maken op onverharde wegen van totaal 90 kilometer door de bergen. Hoewel een lange rit is de natuur bijzonder mooi en genieten we ook hier weer van. Het avontuurlijke verwachten we achter ons te hebben gelaten. Niets is minder waar naar nu blijkt. We overnachten in een natuurpark Gecko's Creek. Na twee toegangshekken en onder andere een bordje met pas op voor de wolf krijgen we de indruk dat de bewoonde wereld nog even op zich laat wachten. We overnachten in een hut die tegen de bergwand "geplakt" is. Geen verlichting of andere voorzieningen. Deze moeten we enkele honderden meters verder door het zand zien te bereiken. De wolf blijkt er echt te lopen. Het wordt duidelijk dat het in zekere zin een bijzonder verblijf zal worden. 's Avonds wordt een kampvuur aangelegd en klinkt er tromgeroffel. Met zitzakken als 'stoel' wanen we ons weer in de 60-er jaren. Een prachtige sterrenhemel geeft de kampvuur 'bijeenkomst' een bijzonder effect. Het wordt aarde donker en we moeten onze berghut met een klein lampje zien te vinden. De batterij is eerder leeg dan we gedacht hadden. Snel slapen en hopen op een goede nacht.

30 november.
In de ochtend is alles minder eng. We kijken vanuit ons bed de vrije natuur in en worden gewekt door de vogels.

Na het ontbijt vertrekken we de bergen in naar de zogenaamde olifanten rots. Een bijna onbegaanbare weg bovenin de bergen. De 4w drive kan de klim maar bnet volbrengen. We zien een prachtige rots die erg tot de verbeelding spreekt. Volgens de planning van de dag zullen we snel naar Kaapstad vertrekken. Het loopt even iets anders. De 4w drive gaat op het bergpad aan het schuiven. Dit heeft tot gevolg dat we van de weg raken. Allemaal snel eruit. De auto staat helemaal vast in het zand.Om kort te gaan na het inroepen van hulp (te voet) lukt het uiteindelijk met veel inspanning om enekel uren later de auto uit te graven en weer het pad op te krijgen.

Uiteindelijk gaan we op weg naar Kaapstad. We lunchen op Blauwberg strand en gaan daarna naar ons hotel. In de avond hebben we ons afscheidsdiner met de groep gehad. Bijzonder geslaagd.
Wij zullen nog enkele dagen langer in Kaapstad blijven om deze stad goed te verkennen.