Verslag 17 november t/m 21 november

Beste vrienden, het heeft even geduurd voor we weer verslag konden doen van onze belevenissen op deze reis.
Internet verbinding is slechts sporadisch aanwezig en soms is er ook geen telefoon verbinding.
Op 17,18 en 19 november zijn we naar het Etosha park geweest. Het park heeft een oppervlakte van circa 2 x Belgie. Op 2 verschillende lokaties in het park hebben we overnacht om ruim de gelegenheid te hebben gamedrives te doen om zoveel mogelijk wild te zien.
De reis is een combinatie van kampeerders die zoveel mogelijk in tenten slapen en wij (hoe decadent) in lodges. We eten met elkaar bij het kampvuur. Het is bijzonder dan gezelschap te krijgen van een jakhals die een graantje wil meepikken en mangoos die hun nieuwsgierigheid niet kunnen bedwingen.Hierdoor vond de eerste kennismaking met het wild plaats. Het Etosha park is rijk gevuld met een breed scala aan dieren; van mooie volgels tot giraffen, zebras, leeuwen olifanten etc. Kortom te veel om op te noemen. Deze drie dagen hebben wij het park van alle kanten doorkruist. Vele honderden kilometers in een 4w drive om ieder opstakel te kunnen nemen. De dieren in het park laten zich niet zomaar zien. Voor vele dieren is veel geduld nodig om deze te kunnen waarnemen. Game drive's van de vroege ochtend tot de late avond. Een heel vermoeiende bezigheid maar die inspanning werd beloond met de waarneming van veel bijzondere dieren. Het klapstuk moesten de leeuwen zijn. Deze laten zich niet makkelijk zien. We waren blij uiteindelijk een troep leeuwinnen te zien die net een inspanning hadden gedaan om enig wild tot zich te nemen.Ook de natuur is prachtig. Op zich is dat al een reden om dit park te bezoeken. 's Avonds vermoeid terug naar de lodge. Het is even schrikken als een 25 centimer lange, als duizendpoot uitziend glibberig beest, binnen je begroet.
We hebben in het Etosha park hele mooie dagen gehad. Misschien een reden om daar weer eens naar terug te gaan :-) .
Zondag 20 november.
Vanuit het Etosha park zijn we gereden naar het plaatsje Outjo. Het is zondag, geen internet en alleen de supermark is open. Iedereen loopt zelfs op het heetst van de dag, rond met een kerstmuts. Ook wordt er in de supermarkt kerstmuziek gedraaid. We hebben trek in een lekker koud wijntje; helaas, het is bij de wet verboden op zondag alcohol te verkopen. Outjo was uiteraard slechts een tussenstop om eten te kunnen inslaan.
Vervolgens rijden we door naar Kamanjab. Het landschap veranderd en we zien steeds meer rode aarde.
We bezoeken een Himba dorp. Hier wordt op te traditionele Himba wijze geleefd. De vrouwen spreken alleen de eigen taal, gebruiken geen water en smeren zich in met rode klei. Om de taal goed te kunnen spreken worden bij de kinderen op hun twaalfde jaar twee ondertanden uit hun mond geslagen. Een speciaal stokje met een zware steen volbrengen deze traditie. Je kan het bijna niet geloven.
We rijden door naar Porcupine camp waar ook wij dit keer in kleine tenten slapen. Juist bij de start van het nuttigen van de warme maaltijd begint het kevers te regenen. Honderden kevers van klein tot zeer groot (5 centimeter) storten, op het licht afkomend, naar beneden. Twee uur was er mooite gedaan om een lekker maal te bereiden. De kevers zaten overal in. Niet iedereen zag het gebeuren. We deden er het zwijgen toe waardoor sommigen van ons toch nog lekker gegeten hebben. Af en toe zat er een brokje in...........
De bewuste comping is na de maaltijd 'aarde donker'. Het is moeilijk de weg naar de tent terug te vinden. Spinnen zo groot als een mannenhand en een cirus aan schorpioenen kwam bij het vallen van de nacht tot leven. We hebben toch lekker geslapen.

Maandag 21 november.
Op weg naar naar Brandberg, de hoogste berg van Namibie. Het is een hele hete dag ( circa 36 - 40 gr.) Onderweg bezoeken we een gebied waar waar patrified wood is gevonden. Versteende dennebomen die in de ijstijd hier terecht zijn gekomen.
Daarna zijn we gegaan naar Twijfelfontein waar we oude rotsschilderingen bekijken. We moeten daar wel lang voor klimmen en klauteren.
We gaan in een flink tempo op de onverharde en hobbelige wegen naar Brandberg. We komen in het gebied waar bijzondere rotsschilderingen zijn, zoals de zogenaamde White Lady. Deze schilderingen zijn niet zomaar te bereiken. Een uur wandelen, klimmen en klauteren onder de brandende zon zijn er nodig om deze tekeningen te zien.
Daarna rijden we naar ons camp waar we in permanente tenten zullen slapen. Wij worden direct gewaarschuwd voor de olifanten. Het is dan ook uitdrukkelijk verboden om vrijelijk op de camping rond te lopen. Als we bij onze tent afgezet worden zien we circa 8 olifanten. Naast onze tent is een openlucht douche. De olifanten doen zich te goed aan het klaarblijke water dat daar aanwezig is.
Na enige tijd vertrekken ze en kunnen wij onze tent in. In de veronderstelling dat de olifanten het bos zijn ingetrokken stapt Anja onder de buiten douche. Even lekker afspoelen na deze vermoeiende dag.
Terwijl Anja onder de douche staat zie ik (Ab) achter haar een olifant aan komen lopen die duidelijk maar een doel had. Het kletterende water had er kennelijk voor gezorgt dat hij toch nog even kwam kijken. Hij bleek niet alleen te zijn.
Zo snel als mogelijk kwam Anja onder de douche vandaan. Snel zijn we in de tent gaan zitten. Zo stil mogelijk hebben we moeten afwachten tot de olifanten vertrokken. De tent bewoog menigmaal door toedoen van deze kolossen.
Later bleek dat ze de hele waterleiding in de douche hadden losgerukt. Gelukkig zaten Adri en Hilhardt bij ons in de buurt zodat we ons toch nog konden verfrissen.